ตั้งงบไว้ 5000 สำหรับซื้อจักรโพ้งริมขนาดเล็ก หาร้านในเน็ตเจอร้าน สองร้านที่น่าสนใจ เข้า ก
ท ม ไปร้านแรกของไม่มี
ไปอีกร้านเราดูในเว็บแล้วโทรถามด้วยว่ามีจักรเล็กยี่ห้ออะไรเขาบอกมีหลายยี่ห้อต้องมาดูเอง
คราวนี้เราก็ตรงปรี่เข้าไปร้านที่สอง ..เจอแม่ค้าสาวสวยนาง หนึ่ง (ยังกะปริตตี้เลยแต่สีหน้าไม่ค่อยรับแขก))...มีจักรโพ้งเล็กมั้ย อะไรนะใบมีดจักรโพ้งมี (เวรเสียงเรามันเบาขนาดหรือคนฟัง...หูไม่ดี...คำนี้จะโดนแบนด์มั้ยนะ )
จักรโพ้งเล็กนะมีใหม อ้อ มี.. มียี่ห้ออะไรขอดูได้มั้ย พอดีผู้ชายอาเฮียเจ้าของร้านบอกสวนกลับมาก่อน ตอนนี้มีแต่ขี้ห้อ เพนกวิน ราคา สามพันห้าร้อยบาทส่งฟรี แพงไปมั้ย ( ถามแบบนี้หมายความว่าไงนะงง
)
ตั้งใจมาแล้วนี่ก็ต้องเอา
เออลดให้หน่อยได้มั้ยเพราะคงไม่ได้ไปส่งให้หรอกอยู่ราชบุรีแหละ ลดได้ไม่มากนะ สรุปว่าลดได้ 200บาทเอาเถอะเราตั้งงบไว้
5000แต่มาได้แบบนี้ก็ไม่ซีเรียส
ตกลงเอานะ เจ้เจ้าของก็เรียกช่าง..มายกจักรไปประกอบให้ลูกค้าเร็วจะเที่ยงแล้ว.
ส่วนเราก็ถามซื้อโน่นนี่นั่นตลอด กับพนักงานสาวอีกคนน่าจะเป็นพม่า (มาสังเกตทำไมพนักงานสีหน้าไม่แอปปี้เลย)
อ้อจะเที่ยงอยู่แล้วหมดหน้าที่แล้วขอไปกินข้าวก่อน ก็เข้าใจนะ น้องพนักงานคนสวยไปตักข้าวนั่งรอให้ครบองค์ประชุมแล้ว.
เหลืออยู่คนหนึ่งดูท่าทางจะเกรงใจเรายังไม่ไปเราก็ซื้อด้ายอุปกรณ์เพิ่ม
รู้สึกเกรงใจเหมือนกันงั้นแค่นี้ก่อนคิดตังค์เลย
“ เพ่เพ่ปานารอด้าหลาร้าเลออาดายปาใฮชางลอจะ”
อ้อ เขาบอกเรา พี่พี่ไปนั่งรอด้านหลังร้านเลยเอาด้ายไปให้ช่างลองจักร ด้วย
อ้อ เขาบอกเรา พี่พี่ไปนั่งรอด้านหลังร้านเลยเอาด้ายไปให้ช่างลองจักร ด้วย
ไปที่ฉากต่อไปกันเลยมีกว่า...
ณ. หลังร้าน
ช่างเป็นผู้ชายไม่บอกก็พอจะดูกริยาออก
(คงนึกในใจ
กูจะได้กินข้าวมั้ยเนี่ยทำไมต้องมาตอนนี้ด้วยว่ะวัยรุ่นเซ็งงงงเลย ) ก้มหน้าก้มตาประกอบใหญ่ไม่พูดไม่จาไม่มีมนุษย์สัมพันธ์เลยทั้งสองฝ่ายแหละ
เราก็เงียบ แต่ที่เงียบเพราะเห็นน้องเขาเงียบก่อนนะใครจะไปกล้าชวนคุยยิ่งโมโหหิวอยู่
เลยลืมถามวิธีแก้ปัญหาจักรเลยเรา แต่ไม่เป็นไรมันมีคู่มือนี่นา..(มีพนักงานเดินเอาไก่ย่างข้าวเหนียวส้มตำมาวางไว้กลิ่นลอยมาเตะจมูกหิวววเลย).เงียบ ได้ยินแต่เสียงเครื่องใช้ไฟฟ้าที่ประกอบจักร....เย้ยเสร็จแล้ว....พี่เอาด้ายมาลอง
เอาด้ายฟู 1ม้วน ด้านเย็บ2ม้วน เราส่งให้...ใครบอกว่าใช้ด้ายแบบนี้ แป๊ววว
ตกลงต้องไปเปลี่ยนด้ายใหม่ เดินอีก
(พอเข้ามาหน้าร้านพนักงานสาวๆมองเป็นตาเดียวกันเลย แต่ในใจพูดว่าอะไรเราไม่รู้ )
อ้าวน้องพม่ายังอยู่ขายเพราะมีลูกค้าเข้ามาตลอดตลอด ..พี่ขอเปลี่ยนด้ายหน่อยช่างบอกต้องอย่างนี่อย่างนี้อธิบายน้องเขาไป ...ต่อมาบรรยากาศเริ่มดีใช่สิเสร็จแล้วนี่
...เวลาด้ายขาดพี่จะรู้มั้ยเนีย๊น้อง อ้อไม่ยากหลอกพี่ น้องเค้าก็โพ้งผ้าให้ดูก็โอเค
ก้ออกมาเป็นเหมือนทั่วไปเพราะจักรเล็กด้ายจะออกมาไม่สวยอยู่แล้ว
แค่กันไม่ให้ผ้ารุ่ย
โชว์เฟอร์ของเราเริ่มทำงาน
น้องพี่ขอถุงคลุ่มจักรหน่อยนะกันฝนพี่มาจากราชบุรีเพื่อฝนตก...ได้ถุงดำมาไม่เป็นไรไม่ซีเรียส
โชเฟอเราก็จัดแจงช่วยยกแถมยังจัดการผูกเองพร้อมน้องไม่ต้องทำ
นี่แหละบรรยายกาศก็เริ่มดีขึ้นน้องเขาคงรู้สึกได้ว่าพวกเราไม่ใช่ลูกค้าที่เรื่องมากอะไรเลยกันเองมากๆ ทำให้พอเสร็จพูดคุยกันดีดูเป็นมิตรขึ้นมามากขึ้นตอนจะกลับ..
โชคดีครับขอบคุณครับบ.
ลืมไปโชเฟอร์ก็แฟนเราเองแหละ
แต่ขอบอกกว่าจะขอร้องแกมบังคับให้พามาซื้อได้ต้องเถียงกันซะก่อน ไม่เคยมาด้วยความสมัครใจเลยให้ตายซิ.
เมื่อซื้อมาแล้วก็ยังไม่ได้ใช้งานเลยตั้งไว้เป็นอาทิตย์.....
ได้ฤกษแหละ...จัดแจงเปิดจักรเตรียมโพ้ง ปรืดดดด
ปรืดดดดเสียงจักรโพ้งดังจังเอานะจะอะไรมากมายทำต่อไป ปรืดดด
ปรืดดด แปล่ง
เสียงอะไรว่ะเหมือนมีอะไรกระเด็นออกมาจากตัวจักร
พยามมองหาเท่าไรก็ไม่เห็นอะไร โพ้งต่อไปเสียงจักรเริ่มแปลกมากขึ้น หยุดเย็บก่อนดีกว่าท่าจะไม่ดี เอแต่เหมือนมีอะไรหลุดออกมาแ น่ๆมองหาตามพื้น อ้อ นี่งัยที่ได้ยินดังแปล่ง เจ้าน็อทตัวน้อย
มันมาจากไหนฟะหรือลงอยู่ตามซอกจักรช่างลืมเก็บ..โพ้งต่อปรืดด ไอย่ะห์
ทั้งน็อททั้งสายพานหลุดกระเด็นไปคนละทิศละทาง อะไรว้าตูเพิ่งจะซื้อมานะโว้ยยยอย่าเพิ่งเป็นไรน้า
อยู่ไกลน้า (นึกถึงคำพูดของพนักงานคนสวยขึ้นมาทันที ไม่มีคะถ้าจักรเป็นอะไรก็ยกมาที่ร้านคะ เราถาม มีใบประกันมั้ยค่ะ ) ราชบุรีเกือบติดกะเหลี่ยงมาซ่อมจักรเพชรเกษมเนี่ยนะ
ที่ถามไม่ได้จะเรียกร้องอะไรหลอกแต่อยากบอกเป็นนัยนัยว่า อยู่ไกลนะช่วยเช็คให้ระเอียดถี่ถ้วนหน่อยเท่านั้นเอง และเรื่องที่กลัวก็เกิดขึ้นจนได้น้อออ.
กลับมาที่จักรต่อ..เรารู้ที่มาที่ไปของเจ้าน็อทตัวน้อยแหละ มันเป็นสลักยึดสานพาน กระเด็นออกมาจาก ก่อน
ส่วนที่เหลือยังไม่ตามมา
พอโพ้งต่ออีกมันก็หลุดออกมาหมดเลย
น็อทมันถอนตัวออกมาเนื่องจากมันไม่เข้าล็อคของมันน่าจะเป็นตอนช่างใส่
(ก็อย่างที่บอกมันเป็นเวลาที่เขาต้องพักกินข้าวเราดันไปใช้บริการ) พอสำรวจไปอีก
ตรงข้อต่อซึ่งน่าจะต้องไขน็อทก็ไม่ได้ไข
แล้วไอ้ตอนสายพานมันกระเด็นออกมา มันก็ฉีกแล้วอาจจะใช้ได้อีกไม่เท่าไรก็คงจะขาดต้องซื้อมาเปลี่ยนแน่นอน ตอนแรกอยากโทรไปต่อว่าเหมือนกัน
แต่ไม่เอาดีกว่าเราไม่อยากสร้างปัญหาและอีกอย่างคำตอบที่ได้มันจะเป็นการเถียงหรือแก้ตัวมากกว่าถ้าเรามีหลักฐานไม่เพียงพอ ( เสียงก็ไม่มีจะเถียงกับใครเขาด้วยเวรกรรม ) แต่ก็ชั่งเหอะเราก็หาทางแก้ไป ดีนะที่มีความเป็นช่างอยู่บ้างจัดการไป ส่วนเรื่องด้ายท้อเหมือนกันนะ
ด้ายออกมาไม่สวยเลยพยามปรับให้ดีที่สุด
แต่ก็ได้แค่เนี๊ย ทำไงได้ก็เรามีงบเท่านี้ตัวที่เราตั้งใจซื้อกลับไม่มีนี่นา ก็เลยเอาตามนั้น เอาส่วนต่างไปใช้ ซื้อผ้าอีกดีกว่า
จักรตัวแรกว่าจะซื้อจักรเย็บตัวละแค่ 5000บาท
พอไปซื้อจริงๆก็เกินงบมาเท่าตัวเลย.
ทั้งหมดทั้งมวลที่สาถยายมา ก็เพื่ออยากบอกเล่า ฟังและบางคนก็อาจเคยเจอแบบนี้มาแล้ว "ถ้าคนเราเข้าใจหน้าที่และบทบาทของตัวเองอย่างถ่องแท้แล้วปัญหาใดๆย่อมเกิดได้น้อยหรืออาจจะไม่เกิดเลยก็ได้ " ในเคสของพนักงานหน้าตาบูดบึ้ง
เพราะรู้สึกไม่พอใจที่เราไปเบียดเบียนเวลาของเค้า ช่างที่ทำอย่างรีบรน จนผิดพลาด มันเกิดผลเสียทั้งนั้นแต่อยู่ที่ว่าคุณเจอลูกค้าประเภทไหน
แต่ขอบอกโชคดีนะที่เป็นเรา
ถ้าน้องๆเจอเพื่อนพี่นะน้องเวรล่ะ คะ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น